Dnia 20 września 2017 roku członkowie Wspólnoty Polaków wraz z uczniami z Polskiej Szkoły Społecznej im. Jana Pawła II oddali hołd poległym w obronie miasta w 1939 roku odwiedzając i modląc się przy grobach poległych w Lerypolu, Żydomli, Jurewiczach, Kulbakach, Małyszczyźnie, Grańdziczach, Kodziowcach, Nowikach (miejsce rozstrzału Generała J.Olszyny-Wilczyńskiego), przy Forcie w Naumowiczach (miejsce rozstrzału organizatora obrony Grodna wiceprezydenta miasta Romana Sowickiego). Tegoż dnia została odprawiona msza św. w intencji poległych w kościele Znalezienia Krzyża Świętego w Grodnie. Cześć ich pamięci!
Krótka historia-przypomnienie dla uczniów: Sowieckie oddziały nacierały z dwóch kierunków – od południa i od wschodu. Grodno sowieci planowali zdobyć z marszu – rankiem 20 września 1939 roku. Obok nielicznych pododdziałów Wojska Polskiego i ludności cywilnej dzielnie walczyła w obronie Grodna młodzież szkolna, a nawet dzieci. Najlepiej odzwierciedlają obraz tych wydarzeń wspomnienia uczestników walk. Grażyna Lipińska relacjonuje: „O świcie wjeżdża na most olbrzymi czołg, przerywa bez trudu nasze zapory, za nimi drugi, trzeci, czwarty. Trzepocą na nich czerwone chorągiewki, na pierwszym czołgu bukiet kwiatów, gdzieś go kwiatami przywitano, ale nie w Grodnie”.
Grodno broniło się do 22 września 1939 r. Najdłużej trwała obrona znajdujących się nad Niemnem: Starego Zamku Królewskiego, koszar, 81. pułku strzelców oraz położonego obok zespołu szkół zawodowych”.
Grodno było jedynym polskim miastem, które tak długo we wrześniu 1939 roku opierało się regularnym jednostkom Armii Czerwonej. Za swą bohaterska postawę zapłaciło dużą daniną krwi w rannych, poległych lub zakatowanych mieszkańcach tego grodu.
zdjęcia: Андрэй Эйвинд